Μήνας: Οκτώβριος 2011

Για μια ανατρεπτική κοινή δράση της αριστεράς

το παρακάτω κείμενο η συμμετοχή μου στο διαλόγο εν όψει της 1ης συνδιάσκεψης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ 

Το παρακάτω κείμενο βρίσκεται στο http://antarsya-1syndiaskepsi.blogspot.com/p/blog-page.html μαζί με τα υπόλοιπα κείμενα διαλόγου 

Οι μεγαλειώδεις απεργίες στις 19-20 Οκτώβρη παρόλο  τους οπορτουνισμούς, τους σεχταρισμούς του ΠΑΜΕ και της αναρχίας και τις προβοκάτσιες του παρακράτους έχει μετατρέψει την κυβέρνηση του Γ.Α.Π  σε άταφο πτώμα.
Ο εργαζόμενος λαός μίλησε και τίποτε δεν είναι όπως πάλαια αν και όπως λέει και το τραγούδι τίποτε δεν έχει αλλάξει. Με το πείσμα όμως να έχει μετατραπεί σε αγώνα, αντίσταση και ανατρεπτική διάθεση. Τώρα αν η αριστερά δεν μπορεί να είναι σίγουρη πως κάποιος άλλος θα μπορέσει… Διαβάστε περισσότερα “Για μια ανατρεπτική κοινή δράση της αριστεράς”

Η δημοκρατία του αγώνα και οι ιδιοκτήτες του κινήματος

Μέσα σε δυο μέρες της απεργίας της 19 και 20 Οκτώβρη φάνηκε η τεράστια αναντιστοιχία αντικειμενικών και υποκειμενικών συνθηκών που λέγανε παλαιά και οι βλοσυροί ινστρούχτορες του μαρξισμού-Λενινισμού. Την μια μέρα ο εργαζόμενος λαός σύσσωμος έδειξε την δύναμη που κρύβει μέσα του και απονομιμοποίησε ολάκαιρο το μπλοκ εξουσίας. Που κάτω από άλλες περιστάσεις και αν είχαν και μια τσίπα ντροπής μέσα τους θα έπρεπε να είχαν ήδη προκηρύξει εκλογές.
Αλλάζοντας το συνολικό πολιτικό σκηνικό μέσα σε ένα 24ωρο επιβεβαιώνοντας την ρήση που λέει: Για να υπάρξει επαναστατική κατάσταση χρειάζεται οι «πάνω» να μην μπορούν να κυβερνήσουν όπως τα πριν, οι «κάτω» να μην θέλουν να κυβερνηθούν όπως τα πριν και υπάρχει και μια άλλη πολιτική πρόταση για να πάνε τα πράγματα αλλιώς. Και σε αυτό το σημείο αυτό που απουσιάζει είναι το τρίτο σημείο και φάνηκε την δεύτερη μέρα της απεργίας.
Διαβάστε περισσότερα “Η δημοκρατία του αγώνα και οι ιδιοκτήτες του κινήματος”

Έχει φράκτες ο κομμουνισμός;;;

Σε κρίσιμες στιγμές σαν την σημερινή όπου δικαιώματα δεκαετιών εξαφανίζονται δεν νομίζω πως είναι ώρα για πολεμικές μεταξύ δυνάμεων που θα έπρεπε να βαδίζουν χώρια και να κτυπάνε μαζί.
Και όμως τελικά δεν μπορεί να το αποφύγεις ολότελα, όταν λόγου χάρη  έχεις να κάνεις με δυνάμεις σαν το ΚΚΕ που έχουν μια σκληρή ιδιοκτησιακή αντίληψη για το κίνημα και την επαναστατική αλήθεια. Ιδιαίτερα όταν αυτή η ιδιοκτησιακή αντίληψη για λόγους πολιτικού μάρκετινγκ και «μπετοναρίσματος» των μελών του επιδιώκει την σύγκρουση με «αντίπαλες» πολιτικές ομάδες.
Αντί να επιδιώκει την σύγκρουση με τις δυνάμεις του συστήματος σε μια κατεύθυνση που θα προσβάλει τα ιερά και τα όσια της αστικής νομιμότητας. Ξέρω, ξέρω το επιχείρημα: ο κόσμος δεν είναι έτοιμος για σύγκρουση και ταυτόχρονα για να συμβεί πρέπει να ξεκαθαρίσει το τοπίο από τους επικίνδυνους οπορτουνιστές που χαλάνε την «σούπα» της μαρξιστολενινιστικής ορθοδοξίας, βοήθεια μας
.  Για αυτό το λόγο και άλλωστε θεωρεί το μεγαλύτερο εχθρό όχι το σύστημα αλλά τις διαφορετικές πλευρές της αριστεράς, ιδιαίτερα αυτές που μιλάνε για την επανάσταση και το κομμουνισμό. Και από την δική τους οπτική έχουν και ένα δίκαιο…, πως μπορεί να παίξεις με τα σαλόνια όταν στα αλώνια έχεις ανταγωνιστές…  Διαβάστε περισσότερα “Έχει φράκτες ο κομμουνισμός;;;”