…και μια πόλη χωρίς κατεύθυνση, μια κοινωνία που κοιτά τα "ταβάνια", που αρέσκεται σε φωτογραφίες των πάλαι ποτέ Χριστουγεννιάτικων 60s ξεχνώντας την τότε υπαρκτή φτώχεια, τον τότε φασισμό, την χούντα που έρχονταν, τις ανισότητες που πάντα υπήρχαν. Μιας κοινωνίας που αναπνέει μέσα από τα δελτία των 8, που αναζητά συνεχώς ενόχους, βάζοντας την ίδια στιγμή τις δικές τις ευθύνες κάτω από το χαλί…Μιας χώρας που αποδέχεται τα γερασμένα νεανικά κορμιά, σκιές ανθρώπινες μπλεγμένες στην καθημερινή κίνηση και βοή της πρωτεύουσας, ικέτες για 50 λεπτά του ευρώ, ακίνητα σώματα στις γωνίες και τα πάρκα… Οροθετικές (και μη) πόρνες 25 ετών να προσφέρουν κορμί στον Έλληνα οικογενειάρχη – κολόνα του σπιτιού και του συστήματος – καθώς επίσης και σε κάθε άνθρωπο ανεξαρτήτως χρώματος, φυλής και θρησκεύματος με αντίτιμο 2~3 μπαλάκια ουσίας… Καυλωμένοι μεσήλικες, σε κατάσταση ‘midlife crisis’ με ποικίλες ορέξεις εκσπερματώνουν πάνω σε άδεια κορμιά και φυλακισμένες στην ουσία ψυχές…
See on polep.blogspot.gr
