9η Μάη
Η 9η Μαΐου είναι η επέτειος της μεγάλης νίκης των λαών ενάντια στο «απόλυτο κακό» τον Φασισμό και τον Ναζισμό. Νίκη που ήταν αποτέλεσμα του ηρωικού αντιφασιστικού αγώνα του Σοβιετικού λαού, της Σοβιετικής ηγεσίας σε συμμαχία με την δημοκρατική πτέρυγα της αστικής τάξης. Και σε αυτό το σημείο χωρούν 4 μικρά σχόλια:
1) Η ΕΣΣΔ όχι μόνο έσωσε την Ευρώπη από τον φασισμό, αλλά έσωσε την τιμή της Ευρώπης , διάσωσε το διαφωτιστικό της πρόταγμα ως παρόν και μέλλον. Έδωσε πνοή σε μια ανάταση της αστικής δημοκρατίας, οδηγώντας την σε μια περίοδο ανάπτυξης και ευημερίας για 35 περίπου χρόνια. Ενώ ταυτόχρονα διεύρυνε το χώρο έλεγχου και επιρροής της ΕΣΣΔ, ανοίγοντας τον δρόμο σε μια σειρά από αντικαπιταλιστικές, αντιιμπεριαλιστικές σοσιαλιστικές επαναστάσεις.
2) Ταυτόχρονα όμως ο ηρωικός αγώνας του Σοβιετικού λαού και οι παραγωγικές καταστροφές δυνάμωσαν αντι να μειώσουν την γραφειοκρατική εκφυλισμένη εξουσία στο εσωτερικό της ΕΣΣΔ
3) Η συμμαχία της ΕΣΣΔ με την δημοκρατική αστική τάξη αποδεικνύει την λάθος, την εγκληματικά λάθος θέση της ταύτισης του σταλινισμού/ κομμουνισμού με τον φασισμό. Αυτοί που το υπερασπίζονται, στο όνομα της δημοκρατίας και του κοινοβουλευτισμού, ηθελημένα ξεχνούν την αντιφασιστική συμμαχία.
4) Το ίδιο λάθος πράττουν όσοι από την άλλη πλευρά, βάζουν στο ίδιο σακί όλες τις αστικές δυνάμεις, θεωρώντας πως είναι το ίδιο πράγμα ο φασισμός, ο συντηρητισμός και ο νεοφιλελευθερισμός. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την σχετικοποίηση της Αλήθειας, την σχετικοποίηση του «απόλυτου κακού», το «απόλυτο κακό», γίνεται λιγότερο «απόλυτο» και το καλό λιγότερο καλό. Οι συστημικές αστικές δυνάμεις περικλείουν μια σειρά από επιλογές με το φασισμό να είναι το ύστατο όπλο, ένα δολοφονικό και αυτοκαταστροφικό όπλο ενάντια στο προλεταριακό/ κομμουνιστικό κίνδυνο.
Και από αυτή την οπτική, εξαιτίας της έλλειψης, εξαιτίας της απουσίας αυτού του κίνδυνου το «απόλυτο κακό» του φασισμού δεν αποτελεί επιλογή του συστήματος. Αυτό με την σειρά δεν μετατρέπει το σύστημα και τις συστημικές δυνάμεις σε «άκακο αρνάκι». Η τεραστίων διαστάσεων πολύμορφη κρίση οδηγεί το καπιταλιστικό ολοκληρωτικό σύστημα σε αντιδραστικότερες ατρόπους, εν απουσίας προλεταριακού/ κομμουνιστικού κινδύνου.
Μακρόν
Μάλλον κάνουμε λάθος να πιστεύουμε πως ο Μακρόν αποτελεί ένα απλό «κατασκεύασμα». Απεναντίας θεωρώ πως εκφράζει μια βαθύτατη δυναμική, μια ευρεία αστική συμμαχία με γνώμονα και προοπτική τους ανοικτούς καπιταλιστικούς ορίζοντες, με γνώμονα και προοπτική την ενίσχυση των καπιταλιστικών ολοκληρώσεων, και πιο συγκεκριμένα τη ΕΕυρωκρατική προοπτική.
Ο ίδιος- παλαιός εγελιανός- ίσως και πιστεύει πως είναι το ιστορικό εργαλείο του απολύτου πνεύματος στην πορεία της παγκόσμιας αυτοσυνειδησίας του, σε αυτή την φάση της εμφάνισης του. Πορεία που δεν μπορεί παρά να εκφράσει την καθολική κίνηση και εμφάνιση, και κατά συνέπεια την παγκόσμια ανοικτή κίνηση και εμφάνιση. Η ιστορία θα δείξει το σε πιο βαθμό θα μεταμορφωθεί σε ένα πραγματικό αστό ηγέτη, αντανακλώντας μια πραγματική κίνηση σε συμμαχία αλλά και σε πραγματικό διαχωρισμό με την Γερμανία.
Φυσικά είναι ένα μεγάλο ζητούμενο αν και σε πιο βαθμό η ΕΕυρωκρατική τάση εκφράζει και αντανακλά την καθολική δυναμική ή απεναντίας αποτελεί ένα διεθνοποιημένο ανάχωμα σε μια πραγματική κίνηση. Και αυτό στο βαθμό που δεν τείνει να μειώσει τις ανισότητες και τις ανισομετρίες, δυναμιτίζοντας τα όποια συνδυασμένα χαρακτηριστικά της κίνησης και της ανάπτυξης.
Ο άξονας Γερμανίας- Γαλλίας, η ισχυροποίηση του πλούσιου βορρά, ο αγώνας για την φτωχοποίηση και την αποικιοποίηση του νότου όχι μόνο μειώνει απεναντίας δυναμώνει τις ανισότητες και τις ανισομετρίες, αυξάνει την οικονομική ανισότητα, κάνει τους φτωχούς- φτωχότερους και τους πλούσιους – πλουσιοτέρους.
Και σίγουρα μια τέτοια κατάσταση πραγμάτων μάλλον λειτουργεί αποτρεπτικά στο να εμφανιστεί στην ολότητα της η πραγματική καθολική κίνηση. Άλλωστε οι συγκεκριμένες αστικές συστημικές δυνάμεις δεν θα επιθυμούσαν κάτι τέτοιο, η πραγματική καθολική κίνηση μάλλον θα τους αφαιρούσε δύναμη και εξουσία, παρά θα τους πρόσθετε.
Κατά συνέπεια η ΕΕυρωκρατική ένωση συνιστά ένα ολοφάνερο εμπόδιο στην πραγματική καθολική κίνηση, πραγματική καθολική κίνηση που συσχετίζεται και συνδέεται με την εμφάνιση και την ενδυνάμωση του σοσιαλιστικού μετασχηματισμού, ως το επόμενο στάδιο κοινωνικής ανέλιξης.
Λεπέν
Δεν νομίζω πως η Λεπέν και το εθνικό μέτωπο αποτελεί ένα ανερχόμενο πόλο φασισμού. Σε μεγάλο βαθμό έχει δίκαιο το ΚΚΕ που την βλέπει ως μια ευρωσκεπτική δύναμη φυσικά με ακροδεξιά και συντηρητικά χαρακτηριστικά. Σε μεγάλο βαθμό εκπνευσμένα από το παλαιό αντιδραστικό, αντιδιαφωτιστικό, ρατσιστικό και αποικιοκρατικό παρελθόν της Γαλλίας.
Ναι σίγουρα έχει φασιστικό παρελθόν και φασιστικούς πυρήνες αλλά σε μεγάλο βαθμό ελεγχόμενους για να της δοθεί η δυνατότητα να επηρεάσει μεγάλα τμήματα δεξιών και συντηρητικών κοινωνικών στρωμάτων.
Αποτελεί -το δίχως άλλο- τμήμα μιας νέας ακροδεξιάς με αντιΕΕ ρητορεία και προοπτική, μια ακροδεξιά ευρωσκεπτική που ονειρεύεται μια ενδυνάμωση του έθνους- κράτους, των αποικιοκρατικών, ιμπεριαλιστικών επιδιώξεων του. Μια κατάσταση πραγμάτων -που παρά τον δυναμισμό της- αντανακλά μια προηγούμενη φάση της κοινωνικής κίνησης/ ανάπτυξης/ ανέλιξης.
Μια κατάσταση πραγμάτων που οδήγησε σε έκρηξη των κοινωνικών αντιθέσεων και οδήγησε σε παγκόσμιους πολέμους και επαναστάσεις. Μια ενδεχόμενη ηγεμόνευση αυτών των δυνάμεων ανοίγει με πραγματικούς όρους την προοπτική της παγκόσμιας πυρηνικής καταστροφής ή την προοπτική μιας παγκόσμιας σοσιαλιστικής επανάστασης.
Κατά συνέπεια ακόμη και αυτές οι δυνάμεις είτε θα οπισθοχωρήσουν μπροστά στην ΕΕυρωκρατική δυναμική που ενοποιεί τα συμφέροντα μπροστά στο κοινό κίνδυνο ή μετά βεβαιότητας, δεν πρόκειται να αναλάβουν κυβερνητική εξουσία, τουλάχιστον με δημοκρατικό κοινοβουλευτικό τρόπο.
Έκτος και αν δυναμώσει μια πραγματική καθολική κομμουνιστική κίνηση που θέσει στην άμεση επικαιρότητα την παγκόσμια σοσιαλιστική επανάσταση και τότε η λογική Λεπέν ή και χειρότερα ο καθαρός φασισμός τύπου ΧΑ ίσως αποδειχτεί ξανά σωτήριος για τα αστικά συμφέροντα, με θύμα όμως την κοινωνική εξέλιξη, με θύμα την ίδια την ανθρωπότητα.
Για αυτό το λόγο η καθολική επαναστατική τάση, η τάση χειραφέτησης, η κομμουνιστική δυναμική θα πρέπει να εκφραστεί με ένα τέτοιο τρόπο, με μια τέτοια ενάργεια που να αποτρέψει τις καταστροφικές καπιταλιστικές δυνάμεις να ηγεμονεύσουν. Ανοίγοντας το δρόμο στην επόμενη κοινωνική φάση ανέλιξης και ανάπτυξης